-
1 obrać
глаг.• выбирать• выбрать• обобрать* * *obra|ćobiorę, obierze, obierz, \obraćł, \obraćny сов. 1. очистить, снять (кожуру etc.);\obrać jajko очистить (облупить) яйцо;
2. выбрать; избрать;\obrać temat выбрать тему; \obrać na przewodniczącego избрать председателем;
3. разг. обобрать, ограбить;\obrać do nitki, do gołej skóry обобрать (ободрать) как липку; дочиста обобрать;
4. разг. нарвать;palec \obraćł палец нарвал+2. wybrać 3. obedrzeć, ogołocić, okraść 4. obrać się
* * *obiorę, obierze, obierz, obrał, obrany сов.1) очи́стить, снять (кожуру́ и т. п.)obrać jajko — очи́стить (облупи́ть) яйцо́
2) вы́брать; избра́тьobrać temat — вы́брать те́му
obrać na przewodniczącego — избра́ть председа́телем
3) разг. обобра́ть, огра́битьobrać do nitki, do gołej skóry — обобра́ть (ободра́ть) как ли́пку; до́чиста обобра́ть
4) разг. нарва́тьpalec obrał — па́лец нарва́л
Syn:
См. также в других словарях:
obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… … Słownik języka polskiego
skierować — dk IV, skierowaćruję, skierowaćrujesz, skierowaćruj, skierowaćował, skierowaćowany skierowywać ndk VIIIa, skierowaćowuję, skierowaćowujesz, skierowaćowuj, skierowaćywał, skierowaćywany «nadać pewien kierunek (w zn. fizycznym lub umysłowym),… … Słownik języka polskiego
